Το νησί

Από το Πέρα Κάτεργο μέχρι και το απέναντί του ακρωτήρι με το όνομα Σταμολέκα προς τα ανατολικά, εκτείνεται ο όρμος του Πόρτου με τη μεγάλη αμμουδιά του και τα πεντακάθαρα νερά του. Στο Πόρτο θα κάνετε το μπάνιο σας, θα αναζητήσετε τις τοπικές σπεσιαλιτέ στις ταβέρνες κι έπειτα θα ακολουθήσετε το τσιμεντοστρωμένο δρομάκι για να ξεκινήσετε την περιήγησή σας προς τα ενδότερα του νησιού. Θα περάσετε από όμορφα σπιτάκια με περιποιημένους κήπους γεμάτους από λουλούδια και κηπευτικά, πεντακάθαρες μικρογειτονιές και ανθρώπους που θα σας χαιρετούν ανοιχτόκαρδα. Ο δρόμος που σύντομα θα γίνει χωμάτινος και θα δένει αρμονικά με την ανέγγιχτη ομορφιά των πυκνόφυτων ελαιώνων και των περήφανων κυπαρισσιών θα σας οδηγήσει στην δυτική ακτή του νησιού πίσω από το ακρωτήρι Κουκούλι και συγκεκριμένα σ’ έναν άλλο όρμο, το Φύκι, το παλιό λιμάνι της Ερείκουσας. Σήμερα βέβαια έχει εγκαταλειφθεί και μόνο ο παλιός μισογκρεμισμένος λιμενοβραχίονάς του υπάρχει εκεί πια…

Η υπόλοιπη δυτική πλευρά του νησιού προς τα βόρεια είναι δυσπρόσιτη και με απότομες βραχώδεις ακτές. Καταλήγει στο βόρειο ακρωτήρι της Ερείκουσας με το όνομα Σκοτεινή. Πάνω ακριβώς από το ακρωτήρι αυτό υπάρχει το Σαντάρδο, το ψηλότερο σημείο του νησιού με υψόμετρο περίπου 130 μέτρα. Για να φτάσετε εκεί και να αγναντέψει ολόκληρη την καταπράσινη Ερίκουσα θα πρέπει να συνεχίσει από το Φύκι ανηφορίζοντας το δρόμο προς τον οικισμό Δέντρα, έναν από τους μεγαλύτερους στο νησί. Ακολουθώντας για λίγη ώρα ένα χωματόδρομο που οδηγεί έξω από τον οικισμό προς τα βόρεια θα καταλήξετε στο Σαντάρδο. Μερικές ακόμη μικρές συνοικίες που θα συναντήσετε διασχίζοντας το μεσαίο από τους τρεις λόφους του νησιού είναι: τα Γκριτσιάτικα, τα Νικολάτικα και οι παλαιότερες συνοικίες Τούρη και Κεζεπάτικα.